വിലങ്ങാട് വിറങ്ങലിച്ച ഒരു രാത്രിയുടെ ഓർമ്മക്കുറിപ്പ് .......😪😪

        ഇക്കഴിഞ്ഞ എട്ടാം തീയതി വ്യാഴാഴ്ച അന്ന് മാനം പതിവിലും കറുത്തിരുണ്ടിരുന്നു....... ഇടതടവില്ലാതെ പെയ്യുന്ന മഴ ...... പുഴയിൽ അസാധാരണമായ കുത്തൊഴുക്ക്...... കല്ലുരുളുന്ന ശബ്ദം.... വലിയ പാറക്കല്ലുകൾക്കു മുകളിലൂടെ കുതിച്ചൊഴുകുന്ന മലവെള്ളപ്പാച്ചിൽ .......
            വീടിന്റെ പിൻവശത്തെല്ലാം ജലപ്രളയം..... റേഞ്ചുകിട്ടിയപ്പോൾ സുഹൃത്തുക്കളുടെ അവസ്ഥ ഫോണിലൂടെ തിരക്കി..... പാലത്തിനു മുകളിലൂടെയുള്ള മലവെള്ളപ്പാച്ചിൽ കാണാൻ നേരെ അങ്ങാടിയിലേക്ക്.........
  പതിവില്ലാത്ത വിധം കടകളിൽ വെള്ളം കയറിയിരുന്നു..... ഉരുൾപൊട്ടിയതാണോ എന്ന സന്ദേഹം എല്ലാവരും പരസ്പരം കൈമാറി......
............... അകാലത്തിൽ പൊലിഞ്ഞ അഖിലും ......... അക്കൂട്ടത്തിലുണ്ടായിരുന്നു...... പതിവില്ലാത്ത വിധം.. അഖിൽ... അന്ന് എന്നോടൊത്തിരി നേരം  സംസാരിച്ചു.... സുഹൃത്തായ എന്റെ മകൻ എബിയുടെ വിവരങ്ങൾ അവൻ ആരാഞ്ഞു.
    ഉരുൾപൊട്ടിയതായിരിക്കില്ല മണ്ണിടിഞ്ഞതായിരിക്കാം എന്ന സംശയത്തിൽ യാത്ര പറഞ്ഞ് അഖിൽ സുഹൃത്തുക്കൾക്കൊപ്പം വീട്ടിലേക്കു പോയി.... ആ യാത്ര ......... .............
      പതിവിലും താമസിച്ചാണ് ഞാനും അന്ന് വീട്ടിലേക്ക് പോയത്.വീട്ടിലെത്തിയ ശേഷം പ്രളയക്കെടുതികൾ അറിയുന്നതിന് ഞാൻ വാട്സാപ്പിൽ തിരഞ്ഞു. പന്ത്രണ്ടു മണി കഴിഞ്ഞ് അഞ്ചു മിനിറ്റ്........... വിൽസൺ ഇഞ്ചിക്കലിന്റെ ഒരു വോയ്സ് ക്ലിപ്പിങ്   ആലി മൂലയിൽ വലിയ ഉരുൾപൊട്ടൽ ദാസ് മണ്ണിടിയിലാണ് ..... രക്ഷിക്കാൻ ഓടിവരണം..... അയൽവാസിയായ റോഷിനേയും കൂട്ടി...... ഞാൻ അങ്ങാടിയില്ലക്കോടി..... അങ്ങാടിയിൽ ഇരുപതോളം യുവാക്കൾ എന്തിനും തയ്യാറായി നിന്നിരുന്നു. എല്ലാവരും ഒറ്റ ലക്ഷ്യത്തോടെ ഓടി ..... കൈയ്യിൽ ആകെയുള്ളത് ടോർച്ചിന്റെ വെളിച്ചം മാത്രം .... ആലി മൂല റോഡു മുഴുവൻ കല്ലും വെള്ളത്തിന്റെ കുത്തൊഴുക്കും ചെളിയും..... രണ്ടു കാറുകൾ ഉരുൾച്ചാലിൽ...... ഒരു കാറിന്റെ ഇൻഡിക്കേറ്റർ കത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു ..... ഇവിടെയുള്ള ആളുകൾ സുരക്ഷിതരാണെന്ന് ശശി മാസ്റ്റർ വിളിച്ചു പറഞ്ഞപ്പോൾ തെല്ലൊരാശ്വാസം. വീണ്ടും ഞങ്ങൾ മുന്നോട്ടു നീങ്ങി ......ഏകദേശം പതിനഞ്ചു മീറ്റർ ദൂരെ ദാസിന്റെ കൈകളും തലയും മാത്രം മണ്ണിന് മുകളിൽ കാണാം ......... സഹായത്തിന് അമ്പാട്ടെ പ്രിൻസ് മാത്രം ..... ഉരുൾച്ചാലിനു മുകളിലൂടെ കുറുകെ കെട്ടിയ വടത്തിൽ പിടിച്ച് ദാസിനെ രക്ഷിക്കാനുള്ള പ്രിൻസിന്റ ഒറ്റയാൾ ശ്രമം.........
       ഉരുൾച്ചാലിലെ വെള്ളം കൂടിക്കൂടി വന്നു......... ആരെയും ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ഭീകരാന്തരീക്ഷം ........ വീടുകളൊന്നും കാണാനില്ല ...... ഉടൻ തന്നെ ഷിബിനും ,വിഘ്നേഷും ദാസിനടുത്തേയ്ക്ക്.......... പിന്നാലെ വാർഡ് മെമ്പർ രാജു അലക്സും, പൊൻ മലക്കുന്നേൽ ജോർജ്ജ് കുട്ടിയും എത്തിച്ചേർന്നു......... കൈ കൊണ്ട് മണ്ണ് മാന്തി രക്ഷപ്പെടുത്താനുള്ള ശ്രമം.......... ഈ അവസ്ഥയിലും ആത്മധൈരത്തോടെ ദാസ് ഞങ്ങൾക്ക് നിർദ്ദേശങ്ങൾ നല്കി ..... .. ദാസ് ഒരു കാര്യം ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു ....... ലിസി ..... ഇവിടെ അടുത്തു തന്നെയുണ്ട് ..... ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് ഒരു കട്ടിലിൽ കിടന്നതാണ് .........................
 മുട്ടുവരെ താഴ്ന്നു പോകുന്ന ചെളി  യന്ത്രസഹായം വേണം ........ മെമ്പർ ഫയർഫോഴ്സിലേക്കു വിളിച്ചു
...... വോഡാഫോണിനല്ലാതെ മറ്റൊന്നിനും റേഞ്ചില്ല ..... അയല്ക്കാരനായ സാജന്റെ ഫോണിൽ നിന്നും കൺട്രോൾ റൂമിലേക്കു വിളിച്ചു. അപ്പോഴും ഞങ്ങൾക്കും ബെന്നിയുടെ കസിൻ ബ്രദറായ റോഷിനു പോലും വീടുകൾ മാത്രമേ നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുള്ളൂ..... ആളപായമില്ല എന്ന ചിന്തയായിരുന്നു.......... മറുകരയിലെവിടെയോ ബെന്നിയും കുടുംബവും സുരക്ഷിതരായിരിക്കുന്നുണ്ട് ........ എന്ന് ഞങ്ങൾ ആശ്വസിച്ചു...... നാലു മണിയോടെ ഫയർഫോഴ്സ് എത്തി........ എട്ടരയോടെ വീട്ടിൽ നിന്നും എഴുപതു മീറ്റർ അകലെ ലിസിയുടെ (ദാസിന്റെ ഭാര്യ) ചേതനയറ്റ ശരീരം ഉഴവുചാലിൽ കണ്ടെത്തുന്നു....... ബെന്നിയുടെ വീട് ഒന്നാകെ തകർന്നു കിടക്കുന്നു ....
      നാട്ടുകാരും ,വിവിധ തുറകളിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന എല്ലാവരും  ഒത്തൊരുമയോടെ സ്ലാബുകൾ നീക്കം ചെയ്യുകയും കുടുംബാംഗങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ, മറ്റു വസ്തുവകകൾ എന്നിവ ഓരോന്നായി പുറത്തേയ്ക്കെടുത്തു. കൂട്ടത്തിൽ വരുന്ന ക്രിസ്തുമസിന് പുൽക്കൂടൊരുക്കുവാനുള്ള നക്ഷത്ര വിളക്കുകളും ........ ആദ്യം ബെന്നിയുടെ മൃതദേഹം പുറത്തേയ്ക്കെടുത്തു ....ശേഷം മേരിക്കുട്ടിയുടേയും അഖിലിന്റെയും ..........
രണ്ടു കുടുംബങ്ങളിലെ നാലുപേരുടെ ജീവൻ പറിച്ചെറിഞ്ഞ് ..... കലി തീരാതെ..... ആർത്തു പെയ്യുന്ന മഴയിലും .....ഒരു ദേശത്തിന്റെ സങ്കടത്തിൽ ഒന്ന് ചേർന്ന് സാന്ത്വനപ്പെടുത്താനും...... കൈത്താങ്ങാകാനും....... ഇന്നേ വരെ പരിചയമില്ലാത്ത ഒത്തിരി മുഖങ്ങളും ഒപ്പം വിലങ്ങാട്ടെ ഡ്രൈവർമാർ, ലോഡിങ്ങ് തൊഴിലാളികൾ, സന്നദ്ധ പ്രവർത്തകർ, നാട്ടുകാർ, രാഷ്ടീയ സാമുദായിക നേതാക്കൻമാർ എന്നിവർ മുഴുവൻ സമയവും ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നു.
            നാദാപുരത്തിന്റെ ഈ ഒത്തൊരുമ എന്നും ഉണ്ടാകട്ടെ ....... പ്രിയപ്പെട്ടവരുടെ വേദന നമ്മുടെ വേദനയാകട്ടെ ....... ഇനിയും ....വീടു നഷ്ടപ്പെട്ട അനേകർക്ക് കൈത്താങ്ങാകുവാനും നമുക്കു കഴിയണം.......
ഉരുകുന്ന മനസ്സിന്റെ നൊമ്പരച്ചാലുകളിൽ....... സാന്ത്വനത്തിന്റെ തലോടലാകുവാൻ ...... നമുക്കൊരുമിച്ചു കൈ കോർക്കാം ..........
( ടോസ് എബ്രഹാം ഹെഡ്മാസ്റ്റർ സെൻറ് ജോർജ്ജസ് ഹൈസ്ക്കൂൾ വിലങ്ങാട്)